In this poem Kiki Dimoula takes the grammar lessons we all went through in school and places all the experience and memory of life in that context. A bold juxtaposition and a moving expression of loss.
Ο Πληθυντικός αριθμός
Ό έρωτας,
δνομα ούσιαστικόν,
πολύ ούσιαστικόν,
ένικοΰ αριθμού,
γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού,
γένους ανυπεράσπιστου.
Πληθυντικός αριθμός
οί ανυπεράσπιστοι έρωτες.
Ό φόβος,
δνομα ουσιαστικόν,
στήν άρχή ενικός αριθμός
καί μετά πληθυντικός:
οί φόβοι.
Οί φόβοι
για δλα άπο δώ καί πέρα.
Ή μνήμη,
κύριο όνομα των θλίψεων,
ενικού αριθμού,
μόνον ενικού αριθμού
καί άκλιτη.
Ή μνήμη, ή μνήμη, ή μνήμη.
Ή νύχτα,
δνομα ούσιαστικόν,
γένους θηλυκού,
ενικός αριθμός.
Πληθυντικός αριθμός
οι νύχτες.
Οί νύχτες άπό δώ και πέρα.
The Plural Form
The love,
noun form,
very substantial,
singular number,
gender neither female nor male,
helpless.
plural form
the helpless loves.
The fear,
noun form,
at first singular number
and then plural:
the fears.
The fears
of everything from now onwards.
The memory,
main name for sorrows,
singular number,
only a singular number
and unconjugated.
The memory, the memory, the memory.
The night,
noun form,
female gender
singular.
Plural form
the nights.
The nights from now onwards.
